Zazwyczaj mają chropowaty charakter, co wynika z obecności w ich obrębie zagłębień wypełnionych wydzieliną gruczołów łojowych oraz martwym, złuszczonym naskórkiem. Powstawanie brodawek łojotokowych jest kilkuetapowym procesem, rozłożonym w czasie. W pierwszym stadium mają one charakter kilkumilimetrowych, płaskich bądź płasko-wyniosłych zmian skórnych o zabarwieniu zazwyczaj jasnobrązowym.
W następnym etapie w obrębie brodawki łojotokowej dochodzi do intensywnego rogowacenia, wskutek czego powstaje zmiana mocno hiperkeratotyczna, dobrze odgraniczona od otoczenia, wyniosła, często sprawiająca wrażenie nałożonej na skórę. Może mieć różnorodne zabarwienie, począwszy od koloru skóry, poprzez żółtawy, odcienie brązu począwszy do bardzo ciemnobrązowej w postaciach barwnikowych.
Brodawki łojotokowe w znakomitej większości przypadków charakteryzują się zupełną bezbolesnością. Jedynie w sytuacji gdy dojdzie do ich podrażnienia na przykład przez odzież, zwłaszcza jeśli odbywa się to z przerwaniem ciągłości naskórka lub rozwinięciem się stanu zapalnego, mogą być odczuwane dolegliwości bólowe związane z brodawką łojotokową.